Guardian: Η Οδύσσεια της Ελλάδας στην Ευρωζώνη δεν θα έχει καλό τέλος
Όταν η μυθολογία ακολουθεί τους στεγνούς (...και στυγνούς)
οικονομικούς όρους. Όταν η εξήγηση γύρω από την κρίση στα ευρωπαϊκά
χρηματιστήρια και το ελληνικό πρόβλημα βρίσκει απάντηση στην Οδύσσεια
του Ομήρου!
Ο οικονομικός συντάκτης Λάρι Έλιοτ γράφει στον «Guardian»
ένα άρθρο που έχει πλήθος αναφορών στην ελληνική μυθολογία, αλλά,
φυσικά, και στην τωρινή κατάσταση. Γράφει συγκεκριμένα: «Η Ελλάδα
αγαπάει τα έπη και το μέγιστο όλων είναι η Οδύσσεια. Στον Οδυσσέα πήρε
10 χρόνια για να φτάσει στην Ιθάκη μετά το τέλος του Τρωικού Πολέμου. Η μοντέρνα εκδοχή της Οδύσσειας ξεκίνησε για την Ελλάδα πριν από
πέντε χρόνια. Τότε που κατηγορήθηκε ότι είχε ''πειράξει'' τα νούμερα του
προϋπολογισμού, έτσι ώστε να μη φαίνεται το πραγματικό μέγεθος του
χρέους της. Κανείς δεν περίμενε τότε ότι το ταξίδι θα κρατήσει τόσο πολύ
και ότι θα χρειαστεί να περάσουν από φουρτουνιασμένες θάλασσες της
κρίσης».
Κάνοντας μια μικρή σύνοψη της κρίσης από το 2009 και εντεύθεν, ο
Έλιοτ σημειώνει πως τότε η Ευρωζώνη ήταν αισιόδοξη . Εκ των υστέρων αποδείχθηκε πως η κρίση στην Ευρωζώνη
μοιάζει με το πολυκέφαλο τέρας της Οδύσσειας, τη Σκύλλα.
Για να καταλήξει ο Έλιοτ: «Πολλές ευκαιρίες χάθηκαν, πολλά προβλήματα
δεν τα είδαμε, πολλά λάθη καταγράφηκαν. Ο ελληνικός μύθος της Οδύσσειας
λέει πως ο Οδυσσέας επέστρεψε στην Ιθάκη και βρήκε την Πηνελόπη του. Το
ευτυχές τέλος δεν φαίνεται να έρχεται για την Ελλάδα και την Ευρωζώνη».
Και ο Ελύτης απαντά σε όλα αυτά με το Τρελοβάπορο - Ελλάδα.
Βαπόρι στολισμένο βγαίνει στα βουνά κι αρχίζει τις μανούβρες "βίρα-μάινα" την άγκυρα φουντάρει στις κουκουναριές φορτώνει φρέσκο αέρα κι απ' τις δυο μεριές
Είναι από μαύρη πέτρα κι είναι απ' όνειρο κι έχει λοστρόμο αθώο ναύτη πονηρό από τα βάθη φτάνει στους παλιούς καιρούς βάσανα ξεφορτώνει κι αναστεναγμούς
Έλα Χριστέ και Κύριε λέω κι απορώ τέτοιο τρελό βαπόρι τρελοβάπορο χρόνους μας ταξιδεύει δε βουλιάξαμε χίλιους καπεταναίους τους αλλάξαμε
Κατακλυσμούς ποτέ δε λογαριάσαμε μπήκαμε μες στα όλα και περάσαμε κι έχουμε στο κατάρτι μας βιγλάτορα παντοτινό τον Ήλιο τον Ηλιάτορα
Η κεντρική παράσταση απεικονίζει άρμα σε κίνηση, που σύρεται από δύο
λευκά άλογα, το οποίο οδηγεί γενειοφόρος άνδρας, με στεφάνι δάφνης στο
κεφάλι. Μπροστά από το άρμα απεικονίζεται ο θεός Ερμής ως ψυχοπομπός, ο
οποίος φορά πέτασο, μανδύα, φτερωτά σανδάλια και κρατά κηρύκειο.
