Πέμπτη 27 Απριλίου 2017

Κυριακή 23 Απριλίου 2017

Παγκόσμια ημέρα βιβλίου

Σχετικά με την Ημέρα Βιβλίου 

Η 23η Απριλίου έχει καθιερωθεί διεθνώς από την UNESCO ως Παγκόσμια Ημέρα Βιβλίου, αφιερωμένη σε δύο μεγάλους δημιουργούς της παγκόσμιας λογοτεχνίας που «έφυγαν» την ίδια ημέρα (23 Απριλίου 1616) από τη ζωή, τους Ουίλιαμ Σαίξπηρ και Μιγκέλ ντε Θερβάντες.

Ξεκινώντας από το 2016, η Ένωση Ελληνικού Βιβλίου, με τη συνεργασία της Εταιρείας Συγγραφέων και του Ελληνικού Τμήματος της ΙΒΒΥ - Κύκλος του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου, καθιέρωσε και στην Ελλάδα την 23η Απριλίου ως Ημέρα Βιβλίου.

Με κεντρικό μήνυμα «διαβάζω & αλλάζω», ξεκινώντας από την Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου (2 Απριλίου) και με κορύφωση την Παγκόσμια Ημέρα Βιβλίου, οργανώνονται εκδηλώσεις όλο τον Απρίλιο για το βιβλίο και την προώθηση της ανάγνωσης, με σκοπό όχι μόνο να δημιουργηθούν νέοι, αλλά και να κινητοποιηθούν οι παλιοί αναγνώστες, και όλοι μαζί να οδηγηθούν στα βιβλιοπωλεία και στις βιβλιοθήκες όπου ζει και αναπνέει το βιβλίο.

Περισσότερα για τις εκδηλώσεις που γίνονται:http://www.greekbookday.gr/

Παρασκευή 14 Απριλίου 2017

Το μοιρολόι της Παναγίας (Παραδοσιακό)



Αχ, σήμερα μαύρος Ουρανός, σήμερα μαύρη μέρα,
αχ, σήμερα όλοι θλίβονται και τα βουνά λυπούνται,
Αχ, κι η Παναγιά η Δέσποινα καθόταν μοναχή της,
αχ, την προσευχή της έκανε για το μονογενή της.
αχ, σώνουν κυρά μου οι προσευχές, σώνουν κι οι μετάνοιες,
αχ, και τον υιό σου πιάσανε και στον χαλκιά τον πάνε
Άγιε μου Γιάννη Πρόδρομε και βαπτιστά του υιού μου,
μην είδες τον υιόκα μου και τον διδάσκαλόν σου;
Βλέπεις Εκείνον το γυμνό, τον παραπονεμένο,
οπού φορεί πουκάμισο στο αίμα βουτηγμένο,
οπού φορεί στην κεφαλή ακάνθινο στεφάνι;
Εκείνος είναι ο γυιόκας σου και με ο δάσκαλός μου!
Κι’ η Παναγιά πλησίασε γλυκά τον ερωτούσε.
Δε μου μιλάς παιδάκι μου, δε μου μιλάς παιδί μου;
-Τι να σου πω, Μανούλα μου, που διάφορο δεν έχεις·
μόνο το μέγα-Σάββατο κοντά το μεσημέρι,
που θα λαλήσει ο πετεινός σημαίνουν οι καμπάνες,
σημαίνει ο Θεός, σημαίνει η γη, σημαίνουν τα ουράνια
σημαίνει κι η Αγιά Σοφιά με τρεις χρυσές καμπάνες
τότε και συ, Μανούλα μου, θα 'χεις χαρές μεγάλες!
Όποιος τ’ ακούει σώζεται κι’ όποιος το λέει αγιάζει,
κι’ όποιος το καλοφουγκραστεί Παράδεισο θα λάβει,
Παράδεισο και λίβανο απ’ τον Άγιο Τάφο.

Απόσπασμα από την παράσταση «Από το Πάθος στην Ανάσταση» που παρουσιάστηκε στις 20 Απριλίου 2005 στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης.
Συμμετείχαν το Συγκρότημα Παραδοσιακής Μουσικής και η Συμφωνική Ορχήστρα Δήμου Θεσσαλονίκης σε Καλλιτεχνική διεύθυνση του Πάρη Γκούνα.
www.MyGlykeria.gr

Τετάρτη 12 Απριλίου 2017

Παντ.Καλιότσος "Πασχαλινή ιστορία"

Διαβάσαμε το επίκαιρο διήγημά του, ας δούμε την τηλεοπτική μεταφορά του από τα παλιά...
 

 Ας ακούσουμε τον ίδιο τον Παντελή Καλιότσο να μιλά για τον εαυτό του:

 " Γεννήθηκα το 1925. Tα πρώτα μου παιδικά χρόνια τα πέρασα σε φτωχογειτονιές της Aθήνας, όπου τα σπίτια δεν είχαν ακόμα ηλεκτρικό ούτε νερό...


Δέκα χρονών αρρώστησε το πόδι μου κι έμεινα μέχρι τα δώδεκα στο νοσοκομείο της Bούλας. Ύστερα μπήκα στη βιοπάλη. Πήγα στο νυχτερινό γυμνάσιο, κάνοντας διάφορες δουλειές: εργάτης, μαρμαράς, υδραυλικός, περιπτεράς, μικροπωλητής, γραφιάς, παιδαγωγός κτλ., ενώ ταυτόχρονα έγραφα για πολλά χρόνια, χωρίς να εκδίδω.

Ωστόσο δεν ήθελα να γίνω συγγραφέας. Ξεκίνησα για κάτι πολύ πιο σπουδαίο και μόνο όταν απέτυχα σ’ αυτό άρχισα να γράφω. Όταν ήμουν μικρός, έλεγαν ότι αγαπούσα τα διαλείμματα περισσότερο από τα μαθήματα. Aυτό είναι αλήθεια, κι ούτε τώρα άλλαξε τίποτα. Προτιμώ τα παιχνίδια (σκάκι, τάβλι, μπιλιάρδο, πιγκ πογκ κτλ.) από οτιδήποτε άλλο.

Aν έγινα συγγραφέας, είναι γιατί πολύ νωρίς ανακάλυψα ότι το ανώτερο παιχνίδι απ’ όλα είναι η τέχνη. Στο νοσοκομείο κατάλαβα ότι ο άνθρωπος πρέπει να σταματάει και να ΘYMATAI. Aν δηλαδή είναι κατάκοιτος ή γέρος και δεν μπορεί να παίξει μπάλα, μπορεί τότε να θυμάται την εποχή που έπαιζε ή να ονειρεύεται ότι παίζει: η MNHMH και το ONEIPO είναι η ουσία της τέχνης.

Γράφω μυθιστορήματα πάει να πει παίζω. Δεν ξέρω γιατί μερικά χαρακτηρίζονται «παιδικά». Eγώ τα γράφω επειδή θέλω, απλούστατα, να κρατάω στη ζωή εκείνο το φτωχόπαιδο που έπαιζε τα παλιά χρόνια στους δρόμους. Kαι το πιο σπουδαίο: να διατηρώ αιωνίως την EKΠΛHΞH μου για το φαινόμενο της ζωής, γιατί είμαι βέβαιος ότι μόνο όποιος εκπλήσσεται ερευνά κι έχει μέλλον. H έκπληξη είναι ιδιότητα παιδική."
Ταξίδεψε στις 7 του περασμένου Σεπτέμβρη σε ηλικία 91 ετών.

Πηγή:http://www.patakis.gr/ViewShopArticle.aspx?ArticleId=2138

Κυριακή 2 Απριλίου 2017

Αρχαία Ολυμπία και Ολυμπιακοί αγώνες


Ας ακολουθήσουμε μια ψηφιακή αναπαράσταση της χώρου της Αρχαίας Ολυμπίας και ας μάθουμε περισσότερα για τους Ολυμπιακούς αγώνες:






Σημασία των Ολυμπιακών Αγώνων
Η εμφάνιση των πόλεων-κρατών στον ελληνικό κόσμο συνοδεύτηκε από την εξάπλωση των οργανωμένων αθλητικών δραστηριοτήτων, οι οποίες συνδέονταν με άλλες γιορτές τοπικού ή πανελλήνιου χαρακτήρα. Μεταξύ αυτών των αθλητικών εκδηλώσεων εξείχαν οι Ολυμπιακοί αγώνες, οι οποίοι προσέλκυαν ανθρώπους από όλες σχεδόν τις ελληνικές πόλεις. Οι εχθροπραξίες διακόπτονταν κατά τη διάρκεια των Ολυμπίων, γεγονός που πρόσθεσε αίγλη στους αγώνες και εδραίωσε τη φήμη τους σε ολόκληρο τον ελληνικό κόσμο. Κάθε πόλη-κράτος φιλοδοξούσε να υπερηφανεύεται για τους περισσότερους ολυμπιονίκες και αυτό είχε αποτέλεσμα την κύρωση πολλών νόμων που ενθάρρυναν τον αθλητισμό. Ο Λουκιανός, γύρω στο 170 μ.Χ., πολύ χαρακτηριστικά αναφέρει ότι:
Παρακινούμε τους πολίτες να γυμνάζουν το σώμα τους όχι μόνο για τους αγώνες, για να είναι σε θέση να κερδίσουν τα έπαθλα -άλλωστε πολύ λίγοι απ' αυτούς πηγαίνουν εκεί-, αλλά και για να κερδίσουν ένα μεγαλύτερο καλό απ' αυτό για ολόκληρη την πόλη και για τους εαυτούς τους.
Πάνω από όλα, όμως, η Ολυμπιάδα ήταν μια θρησκευτική γιορτή και όχι απλώς μια σειρά αθλητικών εκδηλώσεων, όπως συμβαίνει σήμερα.

Πηγή:http://www.fhw.gr/olympics/ancient/gr/201.html

Αν, όμως, προτιμάτε άλλη παρέα στην περιήγησή σας, σας προτείνουμε τον ... Αστερίξ!!!
Αστερίκιος εν Ολυμπία  και καλή διασκέδαση!