Κυριακή 31 Ιανουαρίου 2016
Σάββατο 30 Ιανουαρίου 2016
Μια γιορτή Τριών Ιεραρχών για τρεις!
Ο Δάσκαλος στους Αρκιούς τίμησε τους Τρεις Ιεράρχες.
Ο αναπληρωτής δάσκαλος Τάσος Ζιάσκας πήρε σήμερα τα παιδιά του, πήγε στην εκκλησία του νησιού, που σημειωτέον δεν έχει ιερέα και τίμησαν τους Τρεις Ιεράρχες.
Ο δάσκαλος στη σελίδα στο facebook έγραψε:
«Στο νησί μπορεί να μην υπάρχει ιερέας, αλλά εμείς δεν θα μπορούσαμε να μην τιμήσουμε τους Προστάτες της Παιδείας και των Γραμμάτων!! Ευχαριστούμε τους λιγοστούς κατοίκους του νησιού που ήρθαν και παρακολούθησαν τη γιορτή του σχολείου μας για τους Τρεις Ιεράρχες!!»
Σάββατο 23 Ιανουαρίου 2016
Όταν η δίψα για μάθηση ξεπερνά την ανθρώπινη δύναμη.
Η ταινία Στο Δρόμο για το Σχολείο του Pascal Plisson είναι ένας ύμνος στη γνώση από παιδιά που χρειάζεται να διανύσουν κάθε πρωί ολόκληρα χιλιόμετρα για να έχουν τα εφόδια ώστε να βελτιώσουν τη ζωή και το μέλλον τους.
Οι πρωταγωνιστές του ντοκιμαντέρ ζουν στις τέσσερις γωνιές του πλανήτη, αλλά μοιράζονται την ίδια δίψα για μάθηση. Κατανοούν ότι μόνο η σωστή εκπαίδευση, μπορεί να τους εξασφαλίσει ένα καλύτερο μέλλον, γι’ αυτό και κάθε πρωί ξεκινούν ένα μακρινό ταξίδι προς τη γνώση. Οι τέσσερις μικροί πρωταγωνιστές του «Στο Δρόμο για το Σχολείο», φτιάχνουν τη δική τους τύχη και αψηφούν κάθε είδους απίστευτη αντιξοότητα για το δικαίωμα σε ένα καλύτερο μέλλον που τους υπόσχεται η μόρφωση – όσο μακριά κι αν βρίσκεται αυτή.
Ο 11χρονος Τζάκσον ξυπνά καθημερινά στις 5:30 για να περπατήσει, μαζί με τη μικρότερη αδερφή του, πάνω από 15 χιλιόμετρα άγριας φύσης στην Κένυα, αποφεύγοντας τις επιθέσεις ελεφάντων.
Ο Καρλίτο, καβάλα στο άλογό του και παρέα με τη δική του αδελφή, διασχίζουν πετρώδεις κοιλάδες και λόφους της Παταγονίας.
Στο Μαρόκο, η Ζαχίρα και η παρέα της ανεβοκατεβαίνουν βουνά, ενώ ο Σάμουελ βασίζεται στον νεαρότερο αδερφό του για να σπρώξει την αυτοσχέδια αναπηρική του καρέκλα μέσα από κατεστραμμένους δρόμους και βάλτους της Ινδίας.
Δείτε το τρέιλερ της ταινίας:
Δείτε την ταινία στο:
Πηγή:http://www.clickatlife.gr/cinema/story/51369/otan-i-dipsa-gia-mathisi-kseperna-tin-anthropini-dunami
Τετάρτη 20 Ιανουαρίου 2016
Τρίτη 19 Ιανουαρίου 2016
Η «συνταγή» του τέλειου χιονάνθρωπου
Βρετανοί μαθηματικοί δημιούργησαν την εξίσωση που υπόσχεται την επιτυχία στην… χιονογλυπτική.
Ο καλός χιονάνθρωπος θέλει τα μαθηματικά του! Αυτό σκέφτηκε μια ομάδα βρετανών ειδικών από το Πανεπιστήμιο Νότιγχαμ Τρεντ (NTU) και σε συνδυασμό με τις χαμηλές θερμοκρασίες και το αφράτο χιόνι αποφάσισαν να δημιουργήσουν την μαθηματική εξίσωση για τον τέλειο χιονάνθρωπο.
Η εξίσωση, η οποία εκ πρώτης όψης, θυμίζει από μόνη της χιονάνθρωπο, παροτρύνει τους επίδοξους «γλύπτες» του χιονιού να φτιάξουν έναν χιονάνθρωπο ύψους 1,62μ., τοποθετώντας τρεις μπάλες την μία πάνω στην άλλη.
Εξίσωση «θάρρους»
Πρόσφατη μελέτη βρετανικής ασφαλιστικής εταιρείας More Than είχε δείξει ότι παρά το γεγονός ότι το 92% των πολιτών δηλώνει ότι τους αρέσει να φτιάχνουν χιονάνθρωπους, με το 87% ωστόσο να θεωρεί ότι δεν έχει τα απαραίτητα προσόντα για κάτι τέτοιο.
Θέλοντας να τονώσει την αυτοπεποίθηση των Βρετανών, η εταιρεία ζήτησε από τον δρΤζέιμς Χιντ και την ομάδα του να δημιουργήσουν την μαθηματική εξίσωση για τον τέλειο χιονάνθρωπο. Ο τύπος των ειδικών αξιολογεί την «τελειότητα» του χιονάνθρωπου μέσω των διαστάσεων, της ποιότητας του χιονιού και των αξεσουάρ που «φοράει», ενώ ο παράγοντας «φ», όπως τον βάφτισαν οι ερευνητές, αποτελεί τον δείκτη της συνολικής εμφάνισής του.
Εκτός των ιδανικών αναλογιών ο χαρούμενος Όλαφ από το Frozen, κατά τους ειδικούς
Παγωμένα χαρακτηριστικά
Σύμφωνα με τους ειδικούς, πέρα από ύψος 1,62μ. ο τέλειος χιονάνθρωπος πρέπει να αποτελείται από τρεις μπάλες διαμέτρου 30 εκ. για το κεφάλι, 50 εκ. για τον κορμό και 80 εκ. για την βάση του. Οι συγκεκριμένες διαστάσεις αποτελούν, κατά τους ίδιους, τον χρυσό κανόνα της επιτυχίας.
Ακόμα, ο χιονάνθρωπος οφείλει να έχει χέρια από κλαράκια και να είναι κατασκευασμένος από φρέσκο χιόνι. Τα μάτια του δεν πρέπει να έχουν απόσταση μεγαλύτερη από 5 εκ. μεταξύ τους,, ενώ η καροτένια μύτη του θα πρέπει να έχει μήκος 4 εκ. Τέλος, ο μοδάτος χιονάνθρωπος οφείλει να φοράει τρία αξεσουάρ - καπέλο, κασκόλ και γάντια -, αλλά και φέρει τρία κουμπιά στο μπροστινό μέρος του κορμού του τοποθετημένα σε ίση απόσταση μεταξύ τους.
Οι επιστήμονες αναφέρουν μάλιστα ότι ο Όλαφ, ο γνωστός χιονάνθρωπος από την ταινία της Ντίσνεϊ, Frozen, δεν ακολουθεί τις ιδανικές αναλογίες. Κάτι τέτοιο παρόλα αυτά δεν φάνηκε να επηρεάζει τη δημοτικότητά του στους μικρούς θαυμαστές του.
Σάββατο 16 Ιανουαρίου 2016
Τρίτη 12 Ιανουαρίου 2016
ΟΜΗΡΟΥ ΙΛΙΑΔΑ Ζ (β΄μέρος ) Έκτορος και Ανδρομάχης ομιλία
Εικαστική αναπαράσταση της Ιλιάδας μέσα από πίνακες ζωγραφικής από την Ελένη Μουτάφη.
ΟΜΗΡΟΥ ΙΛΙΑΔΑ Γ Τειχοσκοπία - Μονομαχία Πάρη και Μενέλαου
Σάββατο 9 Ιανουαρίου 2016
Παναγιώτης Φιλίππου: Μάγεψε το Χόλιγουντ με τους ελληνικούς ουρανούς
Στην εποχή της εικόνας και του θεάματος, πόσο συχνά βλέπεις κάτι και αναφωνείς αμέσως, εκπληκτικό! Αυτό ακριβώς συμβαίνει με το Greek Skies, το υπέροχο timelapse video των ελληνικών ουρανών που τις τελευταίες μέρες κάνει το γύρο του διαδικτύου. Ο δημιουργός του, Παναγιώτης Φιλίππου, διένυσε 8.400 χιλιόμετρα σε 365 ημέρες για να διασφαλίσει 825.000 ώρες λήψεων και 55.000 φωτογραφίες. Στη συνέχεια χρειάστηκαν 650 ώρες επεξεργασίας, αλλά το αποτέλεσμα τον δικαίωσε. Το Greek Skies έλαβε το βραβείο Best of the Fest στα Hollywood International Independent Documentary Awards (HIIDA), ενώ έχει επιλεγεί από το LAIFFA Los Angeles International Film Festival, που ανοίγει τις πύλες του στις 23 Ιανουαρίου.
Για τον νεαρό κινηματογραφιστή, δικαίωση ήταν η ολοκλήρωση και μόνο αυτού του απαιτητικού πρότζεκτ, μια “σιωπηρή υπόσχεση” που έδωσε στον πατέρα του που έφυγε από καρκίνο. “Το Greek Skies δεν το αφιερώνω στον πάτερα μου, είναι ο ίδιος ο πατέρας μου γιατί απλά ήταν η απώλειά του η οποία με έκανε να βγω εκεί έξω ώστε να υλοποιήσω αυτήν την ιδέα” λέει στο WE του News247 και προσθέτει:
“Αποτύπωσα αυτό που δεν βλέπουμε και υπάρχει στον ελληνικό ουρανό. Τα τελευταία χρόνια ιδιαίτερα κινούμαστε με το κεφάλι κάτω λόγω των καταστάσεων. Ας σηκώσουμε το κεφάλι ψηλά και να δούμε τη μαγεία που υπάρχει στους ελληνικούς ουρανούς και στα τοπία γύρω μας. Ξεχάσαμε να ζούμε και να βλέπουμε γύρω μας. Ίσως αυτό να αποτέλεσε τον κοινό παρανομαστή και να έκανε τον κόσμο να νιώσει ευχάριστα και να αγκαλιάσει το Greek Skies”.
Ο Παναγιώτης Φιλίππου γεννήθηκε στον Βόλο το 1978 και μεγάλωσε στην Αγριά Μαγνησίας. Σπούδασε Διοίκηση Επιχειρήσεων και Πληροφορική με υποτροφία στην Αγγλία από όπου και αποφοίτησε. Το 2010 διαγνώσθηκε με την επάρατη νόσο. Έδωσε όμως τη δική του μάχη και την κέρδισε. Σήμερα, χαρακτηρίζει ως “δώρο” αυτή του την περιπέτεια. “Η προσωπική μου περιπέτεια με έκανε και εκτίμησα κάτι που πολύς κόσμος το παίρνει ως δεδομένο, την υγειά. Βγήκα πιο δυνατός και με άλλη προοπτική. Επαναπροσδιορίζεις καταστάσεις, ανθρώπινες σχέσεις, φιλικές, επαγγελματικές, οικογενειακές και πολλές άλλες και τα πράγματα ξαφνικά γίνονται πολύ καθαρά, πέρα από κάθε επιρροή συναισθηματική και μη” σημειώνει. Σύμμαχος σε αυτή του τη μάχη ήταν και η αγάπη του για τη φωτογραφία. Από μικρός άλλωστε ένιωθε την ανάγκη να αποτυπώνει το κάθετί που έβλεπε με τη φωτογραφική του μηχανή. “Η φωτογραφία γεννήθηκε μέσα μου στα 7 μου έτη που αποτέλεσε για μένα την αρχή μιας αιώνιας αγάπης με πολλά διαλείμματα ανάμεσα βέβαια ανά έτη, αλλά άσβηστη μέσα στην καρδιά μου”, τονίζει.
"Επιτρέψτε μου να πω πως είναι μεγάλη τιμή για εμένα που σε αυτή την προσπάθεια που είχα δίπλα αυτούς τους δυο πραγματικούς φίλους, ο ένας μου στάθηκε σε δύσκολες περιοχές όπου δεν θα πρεπε να πάει κανείς μόνος του Konstantinos Themelis Photography (Konstantinos Themelis Photography), και ο δεύτερος με καταπληκτικά πλάνα ο φίλος μου Christophe Anagnostopoulos Photography(Christophe Anagnostopoulos Photography) ο οποίος έχασε και αυτός πρόσφατα την μητέρα του και περάσαμε ατελείωτες ώρες μαζί πίσω από ένα φακό και ένα κινητό κοιτάζοντας τους ουρανούς!
Έχοντας διανύσει πάνω από 8400χλμ από το Πήλιο στα Μετέωρα , Καλαμπάκα, Θεσσαλία, Άγιον Όρος, Χαλκιδική, Καλάβρυτα, την Πάτρα έως την Αντίπαρο όπου ο Χριστόφορος παρ' όλο του ότι ήταν με την οικογένειά του, θυσίασε αρκετές ώρες σε αυτό το νησί και με μένα στο κινητό να τραβάμε τους ελληνικούς ουρανούς! Μέσα σε 365 ημέρες με διάφορες θα έλεγα όχι δυσκολίες, αλλά στροφές προς την σωστή κατεύθυνση, και συνολικά σε 825 ώρες φωτογράφισης και συνολικά 55.000 φωτογραφίες είχε έρθει η ώρα να ολοκληρώσω το πρότζεκτ."
Οι πιο ξεχωριστές στιγμές
365 ημέρες, 55.000 φωτογραφίες, 825 ώρες λήψεων, 8.400 χιλιόμετρα, 650 ώρες επεξεργασίας. Ποιες στιγμές ξεχωρίζει ο Παναγιώτης Φιλίππου από όλη αυτή την εμπειρία και τι θα μείνει για πάντα χαραγμένο στη μνήμη του; “Η μεγαλύτερη και πιο έντονη στιγμή ήτανε στα Μετέωρα, όπου θα επανέλθω κάποια στιγμή φέτος γιατί πιστεύω είναι σαν δίνεις σε μικρό παιδί ένα κομμάτι σοκολάτα και να 'χεις κρατήσει την υπόλοιπη. Οι νυχτερινές λήψεις ξεκινούσαν από το απόγευμα και τελειώνανε 7 το πρωί. Στην διάρκεια της νύχτας όταν όλοι εμείς οι κοσμικοί κοιμόμαστε ή ξενυχτάμε σε εργασία & διασκέδαση, εκεί πάνω στους Άγιους αυτούς βράχους ξυπνάνε οι μοναχοί και υπέρμαχοι της Ορθοδοξίας μας, και ξεκινάνε να προσεύχονται για εμάς! Είχα στήσει 2 κάμερες να τραβάνε ήδη από το απόγευμα και εκείνη την στιγμή έστηνα την 3η για να συνεχίσω την λήψη του γαλαξία μας καθώς θα μας αποχαιρετούσε για να ρθει η μέρα και να ταξιδέψει στην άλλη πλευρά του πλανήτη μας. Καθόμουν στο ξέφωτο χώρο του βράχου του μοναστηριού και με διαφορά ελαχίστων δευτερολέπτων ακούς ξαφνικά όλες τις καμπάνες να ηχούν από το ένα μοναστήρι στο άλλο. Από τον ένα βράχο στον άλλο έβλεπα να ανάβουν κεριά κυρίως κι όχι πολλά φώτα και η δοξολογία να ακούγεται σαν σύρσιμο απαλό στα αυτιά μου. Στο άκουσμα αυτό όλα σταματήσανε! Κάθισα στο πρεβάζι και έβγαλα τα πόδια μου έξω να αιωρούνται δεκάδες μέτρα στο κενό, ακούμπησα τα χέρια μου πίσω και έριξα το βλέμμα μου κάτω κοιτώντας την Θεσσαλία. Για μια στιγμή ανάμεσα σε δυο κόσμους τόσο ίδιους και τόσο διαφορετικούς να αιωρείσαι πάνω σε αυτούς τους Άγιους βράχους, ήταν ένα δέος. Το καλύτερο συνέβη όταν ήρθε ένας μοναχός και με προσκάλεσε να συμμετέχω αν θέλω στην λειτουργία διαβάζοντας τα Άγια γράμματα. Η εμπειρία μοναδική, το κλίμα κατανυκτικό και ο συνδυασμός όλων απερίγραπτος, από την μια η φύση, ο γαλαξίας, ο κόσμος κάτω, η φωτογραφία, η θρησκεία, τα λείψανα των Αγίων και εγώ τόσο γεμάτος, δεν θα μπορούσε να υπάρξει θεωρώ ως σήμερα πιο ευτυχισμένη στιγμή”.
Πηγή:http://news247.gr/eidiseis/weekend-edition/panagiwths-filippoy-nikhse-ton-karkino-magepse-to-xoligoynt-me-toys-ellhnikous-oyranous.3851871.html
http://www.huffingtonpost.gr/panagiotis-filippou/post_10501_b_8873464.html?ncid=fcbklnkgrhpmg00000001&utm_source=News247&utm_medium=footer_home&utm_campaign=24MediaWidget
Παρασκευή 8 Ιανουαρίου 2016
«Κολλημένοι» με την τεχνολογία.
Η Τέχνη είναι συνήθως ένας αντικατοπτρισμός της ζωής, με τα προβλήματα και τις χαρές. Είναι αυτή που μας βάζει σε προβληματισμό και μας δίνει τροφή για σκέψη.
Από τη στιγμή, που η τεχνολογία εισέβαλε στη ζωή μας, αυτή έχει αλλάξει άρδην. Με θετικό και αρνητικό τρόπο, οι συσκευές είναι προέκταση των χεριών μας. Αλλες μας τα «έλυσαν» και άλλες τα κατέκτησαν.
Μια σειρά εικόνων μας υπενθυμίζει τις αρνητικές επιπτώσεις της τεχνολογίας στη ζωή μας, «χτυπώντας» ένα γνωστό καμπανάκι.
Πηγή: «Κολλημένοι» για την τεχνολογία -Εικόνες αποκαλύπτουν τη ζωή που δεν ζούμε [εικόνες] | iefimerida.gr http://www.iefimerida.gr/news/243927/kollimenoi-gia-tin-tehnologia-eikones-apokalyptoyn-ti-zoi-poy-den-zoyme-eikones#ixzz3wgvxVE3Y
Οι νέοι διασχίζουν το δρόμο με το κινητό στο χέρι!
Σε πραγματική παγίδα μπορούν να εξελιχθούν τα smartphones αν δεν βάζουμε όρια στη χρήση τους.
Σύμφωνα με έρευνα που διεξήχθη στην Ευρώπη και την οποία παρήγγειλε η Ford, η πλειονότητα των πεζών παραδέχθηκε ότι χρησιμοποιεί το κινητό τηλέφωνο ακόμη και όταν διασχίζει το δρόμο. Το ποσοστό αυτό αυξάνεται σημαντικά ανάμεσα στα νεαρά άτομα.
Στην έρευνα συμμετείχαν 10.022 ενήλικες, οι οποίοι χρησιμοποιούν smartphone ή άλλη φορητή συσκευή. Από αυτούς το 57% παραδέχθηκε ότι έχει διασχίσει το δρόμο (ακόμη και από σημείο χωρίς διάβαση πεζών) χρησιμοποιώντας τη συσκευή, ενώ το 47% έχει μιλήσει στο κινητό του τηλέφωνο. Τα ποσοστά στους νέους 18-24 ετών εκτοξεύονται: 86% χρησιμοποιεί κάποια φορητή συσκευή, 68% μιλάει στο τηλέφωνο, 62% ακούει μουσική, 34% στέλνει sms! Το 22% των νέων παραδέχθηκε ότι είχε ατύχημα ή παραλίγο να εμπλακεί σε ένα, καθώς διέσχιζε το δρόμο.
Το 60% όσων συμμετείχαν στην έρευνα δήλωσαν ότι ανακουφισμένοι από το γεγονός ότι η τεχνολογία αυτόνομης οδήγησης μπορεί να αποτρέψει ένα ατύχημα ή να περιορίσει τις συνέπειές του. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, από το 2003 έως το 2013 στην Ευρώπη έχασαν τη ζωή τους 85.525 πεζοί. Και δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι τα τροχαία δυστυχήματα είναι η Νο1 αιτία θανάτου στις ηλικίες 18-24.
Τετάρτη 6 Ιανουαρίου 2016
Τα άστρα επιβεβαιώνουν την ... Ιλιάδα!
Η έκλειψη ηλίου που περιγράφεται στην Οδύσσεια έγινε στις 30 Οκτωβρίου 1.207 π.Χ., λένε οι ερευνητές.ΤΙΚΕΤΕΣ:
Μια νέα απόπειρα χρονολόγησης των Ομηρικών Επών, η ακριβέστερη μέχρι στιγμής, συγκρίνει τα φυσικά φαινόμενα που περιγράφονται στα έπη με αστρονομικά φαινόμενα, και ελέγχει την ιστορική αλήθεια της αφήγησης. Αποτέλεσμα, ο εντοπισμός ημερομηνιών για συμβάντα που αποτυπώνονται στα έπη, και μια νέα αντίληψη για την ιστορικότητά τους, η οποία φιλοδοξεί να παρέμβει στο Ομηρικό ζήτημα.
«Πιστεύουμε ότι ο μύθος εξυφαίνεται γύρω από πραγματικά γεγονότα», λέει ευθέως η κ. Παναγιώτα Πρέκα-Παπαδήμα, καθηγήτρια Αστροφυσικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Η ίδια μαζί με διεπιστημονική ομάδα, η οποία και έκανε σχετικές δημοσιεύσεις σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά, πιστεύουν ότι μερικά από τα γεγονότα που περιγράφονται συνέβησαν στ’ αλήθεια και αποδεικνύουν ότι τα φυσικά φαινόμενα που αναφέρονται συμπίπτουν με τον χρόνο της αφήγησής τους.
«Ο Οδυσσέας έφτασε στην Ιθάκη στις 25 Οκτωβρίου 1207 π.Χ. Πέντε μέρες αργότερα έγινε έκλειψη ηλίου σε ποσοστό 75%, η οποία σκέπασε το Ιόνιο Πέλαγος και τότε συνέβη και η μνηστηροφονία», λέει η κ. Παπαδήμα, διευκρινίζοντας ότι η πεποίθηση για την αλήθεια του συμβάντος είναι προσωπική. Η έκλειψη ηλίου όπως και μερικά από τα γεγονότα που αναφέρονται αποδείχθηκαν με χάρτες της NASA, οι οποίοι περιγράφουν τα προβλέψιμα φυσικά φαινόμενα από το 4500 π.Χ. έως το 10.000 μ.Χ.
«Από το 1300 π.Χ. ώς το 1130, που είναι τα χρόνια στα οποία τοποθετούνται τα δύο έπη, έγιναν 14 εκλείψεις ηλίου. Ορατές στο Ιόνιο ήταν μόνο πέντε και δύο από αυτές είχαν ποσοστό απόκρυψης του ηλίου 2%, επομένως δεν έγιναν αντιληπτές. Αλλη μία έγινε με τη Δύση του ηλίου, επομένως μας αφορούν μόνο δύο» εξηγεί η κ. Παπαδήμα. Μια ολική έκλειψη ηλίου έγινε το 1143, δηλαδή πολύ κοντά στην παρακμή των Μυκηναϊκών κέντρων και γι’ αυτό αποκλείσθηκε από τους επιστήμονες. Η δεύτερη όμως έγινε στις 30 Οκτωβρίου του 1207, από τις δυόμισι το μεσημέρι ώς τις πέντε και μισή το απόγευμα και αυτή θεωρούν ότι αποτυπώνεται στην Οδύσσεια. Στη ραψωδία Υ, λίγο πριν από το φονικό, ο Ομηρος βάζει τον Θεοκλύμενο τον «θεοδιωματάρη», όπως τον αποκαλεί ο Καζαντζάκης στη μετάφραση, να λέει στους μνηστήρες: «Σαν τι κακό σας δέρνει, δύστυχοι, κι έχουν ζωστεί με νύχτα και οι κεφαλές σας και τα πρόσωπα και χαμηλά τα γόνα; Κι άναψε σύθρηνο, και γέμισαν τα μάγουλά σας δάκρυα, και ραντισμένοι οι τοίχοι μ’ αίματα και τα ώρια μεσοδόκια· ίσκιους πλημμύρισε κι η αυλόπορτα, κι η αυλή πλημμύρισε ίσκιους, που ξεκινούν στα μαύρα Τρίσκοτα να κατεβούν, κι ο γήλιος από τα ουράνια εχάθη, κι άπλωσε βαριά καταχνιά ολούθε!».
«Πρόκειται για μια περιγραφή της έκλειψης η οποία έκρυβε τα 3/4 του ηλιακού δίσκου» λέει η κ. Παπαδήμα. «Η ημερομηνία της έκλειψης, 30 Οκτωβρίου 1207 π.Χ., είναι σε απόλυτη συμφωνία με τις ομηρικές περιγραφές για τις καιρικές συνθήκες, τη φθινοπωρινή αγροτική ζωή και τη μεσημεριανή ώρα δολοφονίας των μνηστήρων», σύμφωνα με την κ. Παπαδήμα.
Η διεπιστημονική ομάδα που ερευνά τα έπη αποτελείται από τους καθηγητές Σ. Παπαμαρινόπουλο, Π. Πρέκα-Παπαδήμα, επίκουρη καθηγήτρια Αστροφυσικής στο ΕΚΠΑ και τους ερευνητές Π. Αντωνόπουλο, Φυσικό και ερασιτέχνη αστρονόμο, Π. Μητροπέτρο, φιλόλογο και εκπαιδευτικό, Ε. Μητροπέτρου, φιλόλογο και αρχαιολόγο, Α. Τσιρώνη, επίσης φιλόλογο-αρχαιολόγο και Γ. Σαραντίτη, συγγραφέα, ηλεκτρ. μηχανικό.
Δευτέρα 4 Ιανουαρίου 2016
Πρόσφυγες στην Ευρώπη: Τότε και Τώρα.Ένα συγκλονιστικό φωτογραφικό αφιέρωμα της UNICEF.
Επτά δεκαετίες μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, πρόσφυγες εξαιτίας πολέμων συνεχίζουν να αναζητούν την ασφάλεια μακριά από τις πατρίδες τους.
Το ανθρωπιστικό έργο της UNICEF ξεκίνησε μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1950 εκατομμύρια παιδιά λάμβαναν βοήθεια. Εβδομήντα χρόνια αργότερα, πρόσφυγες και μετανάστες εισέρχονται και πάλι στην Ευρώπη σε αριθμούς που δεν έχουμε ξαναδεί από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Σχεδόν ο 1 στους 4 είναι παιδιά και ο αριθμός των ασυνόδευτων ανηλίκων που ζητούν άσυλο αυξάνεται.
Γύρω στο 1946 στην Ελλάδα, κορίτσια κοιτάζουν μέσα από το παράθυρο ενός σχολείου όπου έχει στηθεί μια ιατρική κλινική. Το 2015 στην πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, ένα μικρό προσφυγόπουλο στέκεται μαζί με ενήλικες σε ένα συρμάτινο φράχτη στη Γευγελή, περιμένοντας στο κύριο σημείο εισόδου στη χώρα.
Στην Ελλάδα γύρω στο 1950, ένα αγόρι φοράει κάλτσες δεμένες μέ κορδόνι και πολύ μεγάλα ανδρικά παπούτσια. Το 2015 στη Γευγελή, ο Jamal Majati δένει τα κορδόνια των παπουτσιών του γιου του Basher, αφού σταμάτησαν για να αλλάξουν τα ρούχα τους σε ένα υποστηριζόμενο από τη UNICEF χώρο φιλικό προς τα παιδιά, στο δρόμο τους για να ξεφύγουν από τη σύγκρουση της Συρίας.
Κυριακή 3 Ιανουαρίου 2016
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)