Δευτέρα 28 Μαρτίου 2016

Πώς γράφεται η Wikipedia; Μα, φυσικά, από εμάς!



Με κανόνες και όρους εφημερίδας. Μόνο που οι ρόλοι των προσώπων δεν είναι τόσο ευδιάκριτοι. Οι αρχισυντάκτες: Φιλτράρουν δημοσιεύσεις και επιτηρούν περιεχόμενο και συνομιλίες. Οι υλατζήδες: Εκατοντάδες online «μάτια» επιβλέπουν ποιος γράφει ή τι και παρεμβαίνουν για τυχόν διορθώσεις. Οι συντάκτες ή συγγραφείς: Οι παλιοί – τα «αγριόχορτα», έμπειροι και γνώστες των κανόνων.  Και οι νέοι – τα «μπουμπούκια» των πρόσφατων λημμάτων ή οι έχοντες τον «δεκάλογο του καλού Βικιπαιδιστή», με την απαραίτητη τεχνογνωσία και την αυστηρή εγκυκλοπαιδική γραφή (κάτι μεταξύ απλής αγγλικής και επιστημονικής γλώσσας). Και τα τρολ: Οι συνήθως «ανώνυμοι χρήστες» που «πειράζουν» λέξεις και παραφράζουν νοήματα, μέχρι τη στιγμή που το «μάτι» των Big Brother συντακτών «σβήσει» ή «αναιρέσει» το περιεχόμενό τους. Είναι τότε που ξεκινά ο διαδικτυακός πόλεμος; Σίγουρα όχι. Κάθε στιγμή μοιάζει περισσότερο με εθιστικό παιχνίδι που προσφέρει γνώση, σεβασμό στον εθελοντισμό και παράγει δεξιότητες στο λόγο, τη συγγραφή και την συνεργατικότητα. Εδώ το σύνθημα είναι ένα: «Φανταστείτε έναν κόσμο που κάθε άνθρωπος μπορεί ελεύθερα να κοινωνεί το απόσταγμα της γνώσης!». Ή πιο απλά: «Αν την γνώση την κρατούσαμε κρυφή, θα έχανε κάθε αξία!».

Τον Μάιο του 2014 ιδρύθηκε το πρώτο συστηματικό σχολείο Βικιπαίδειας στην Ελλάδα, υπό την αιγίδα του δήμου Καισαριανής και υπό την «σκέπη» του 2ου Γυμνασίου, στην οδό Ηρώς Κωνσταντοπούλου 13Β. Εμπνευστής της πρωτοβουλίας και ιδρυτής του ελληνικού σχολείου Βικιπαίδειας, ο Μάνοςς Κεφαλά και «μαθητές» ο καθηγητής Πληροφορικής Γιώργος Παπαμήτσος και η διευθύντρια του 2ου Γυμνασίου Καισαριανής και καθηγήτρια Πληροφορικής, Μαρία Μπάκου.
Η ελληνική Wikipedia  μετρά ήδη 114.576 λήμματα και πάνω από 28 εκατομμύρια pageviews κατά μέσο όρο τον μήνα!
Ο λόγος γραφής; «Βαρύς και σταράτος», όπως τον χαρακτηρίζουν. Εγκυκλοπαιδικός, αποχρωματισμένος, χωρίς αοριστίες και με μηδενική δόση φλυαρίας. «Δεν γράφουμε Εκθέσεις Ιδεών. Ούτε για παράδειγμα: ‘Αυτό είναι το ομορφότερο χωριό!’ Θα μας κόψουν. Δεν παίρνουμε ποτέ θέση. Δεν βάζουμε επίθετα. Σε μία παράγραφο πρέπει να εξηγούμε όλο το νόημα, με σωστό πίνακα περιεχομένων και τίτλους ενοτήτων», εξηγεί ο ιδρυτής του σχολείου. «Στο τέλος όμως, μαθαίνεις να διαβάζεις με κριτικό πνεύμα και με φίλτρα αντικειμενικότητας. Αλλάζει ακόμη και ο τρόπος που βλέπουμε ειδήσεις».
Ο αριθμός των μαθητών και η συνέπεια στις «παραδόσεις» ποικίλλουν. «Υπάρχει χρήστης που έχει γράψει 5.000 λήμματα μόνος του. Άλλοι κάνουν μικρές διορθώσεις (συντακτικά ή ορθογραφικά). Άλλος μπορεί να καταχωρήσει μόνο το χωριό του. Μία κυρία με έφεση στη λογοτεχνία, γράφει μόνο για βιβλία ή βιογραφικά. Ο καθένας ό, τι μπορεί», λέει ο κ. Κεφαλάς. «Οι μαθητές Γυμνασίου αντίστοιχα, έχουν γράψει δεκάδες απλές λέξεις, όπως: παλτό, κρεμάλα, ενώ και το scroutz.gr γράφτηκε από μαθητή Β’ θμιας εκπαίδευσης. Ξεκινήσαμε από τα απλά. Ακόμη και από τα αγαπημένα συγκροτήματα των παιδιών», εξηγεί ο κ. Παπαμήτσος και συμπληρώνει με γέλια: «Ναι, υπάρχουν φορές που τσαντίζονται τα παιδιά. Ένας είχε γράψει το έτος 1923 αντί για 1823. Δεν το πρόσεξε. Αμέσως τον διόρθωσαν. Άλλοι έκαναν Copy Paste, χωρίς έρευνα και τους έκοψαν. Καμιά φορά, παραπονιούνται: Μάς παρακολουθούν; Ποιος είναι αυτός ο μπαμπούλας που διορθώνει συνέχεια;». Η χαρά της δημιουργίας έχει πάντα στόχο την αρτιότητα: «Ξέρουμε ότι κάθε λήμμα περνά από πολλά reviews. Οπότε τα ξεσκονίζουμε, με στόχο να έχουν τις λιγότερες δυνατές αλλαγές».
Ελληνικά «μάτια» ηλεκτρονικής παρακολούθησης υπάρχουν στο Μεξικό, τον Καναδά, τη Γερμανία και αλλού. «Υπάρχουν και εκεί Έλληνες που γράφουν. Αλλά τα πάντα είναι διαφανή, με ψευδώνυμο ή έστω τη διεύθυνση του υπολογιστή. Κάθε λήμμα έχει το ιστορικό του. Πότε ξεκίνησε, ποιος το εμπλούτισε, ποιος αφαίρεσε και τι. Κόμμα στο κόμμα, τελεία στην τελεία. Έτσι σμιλεύεται η κάθε λέξη».
Ποιο όμως το «λεξικό καμάρι» του σχολείου ανήλικων μαθητών; Η Ελληνική Επανάσταση του 1821 στην Κρήτη. Το λήμμα αυτό απέσπασε το τρίτο βραβείο σε διαγωνισμό του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου με συμμετοχές από όλα τα σχολεία της Ελλάδας, από τον Έβρο μέχρι και τη Σάμο. «Πολύ διάβασμα. Στην αρχή αποθαρρυνθήκαμε, αλλά δεν το βάλαμε κάτω. Πήραμε την ιστορία του ελληνικού Έθνους, μοιράσαμε σελίδες, χωρίσαμε το διάβασμα σε περιόδους, φωτογραφίσαμε υλικό και γράψαμε έξτρα λήμματα για  την απελευθέρωση της Χίου υπό τον Φαβιέρο, τον τακτικό στρατό του 1825, την Καγκελαρία των Σφακίων και άλλα. Τρομερά δύσκολο να στήσεις τεκμηριωμένα κείμενα.  Βουτήξαμε στα βαθιά. Έτσι μάθαμε. Μας ωφέλησε πολύ», υπογραμμίζει ο κ. Παπαμήτσος.

Η κ. Μπάκου με τη νικήτρια ομάδα.

Πηγή:http://news247.gr/eidiseis/weekend-edition/mphkame-sto-prwto-ellhniko-sxoleio-ths-wikipedia.3916052.html

Πέμπτη 24 Μαρτίου 2016

Αρ, Βαλαωρίτη "Αθανάσης Διάκος"


Ἤτανε νύχτα. Τὰ βουνά, οἱ λαγκαδιαίς, τὰ δέντρα,
οἱ βρύσαις, τ᾿ ἀγριολούλουδα, ὁ οὐρανός, τ᾿ ἀγέρι,
στέκουν βουβὰ ν᾿ ἀκούσουνε τὴν προσευχὴ τοῦ Διάκου.

«Ὅταν ἡ μαύρ᾿ ἡ μάνα μου, ἐμπρὸς σὲ μίαν εἰκόνα,
Πλάστη μου, μ᾿ ἐγονάτιζε μὲ σταυρωτὰ τὰ χέρια
καὶ μώλεγε νὰ δεηθῶ γιὰ κειοὺς ποὺ τὸ χειμῶνα
σὰ λύκοι ἐτρέχαν στὰ βουνά, μὲ χιόνια, μ᾿ ἀγριοκαίρια
γιὰ νὰ μὴ ζοῦνε στὸ ζυγό, ἔνοιωθα τὴ φωνή μου,
νὰ ξεψυχάει στὰ χείλη μου. ἐσπάραζε ἡ καρδιά μου,
μοῦ ἐτρέμανε τὰ γόνατα, σὰν νἄθελε ἡ ψυχή μου
νὰ φύγῃ μὲ τὴ δέηση ἀπὸ τὰ σωθικά μου.

Ὕστερα μὤλεγε κρυφὰ νὰ σοῦ ζητῶ τὴ χάρη
νὰ μ᾿ ἀξιώσῃς μία φορὰ ἕνα σπαθὶ νὰ ζώσω
καὶ νὰ μὴν ἔρθῃ ὁ θάνατος νὰ μ᾿ εὕρῃ, νὰ μὲ πάρῃ
πρὶν πολεμήσω ἐλεύθερος, γιὰ σὲ πρὶν τὸ ματώσω.

Πατέρα παντοδύναμε! Ἄκουσες τὴν εὐχή μου.
μοῦ φύτεψες μὲς στὴν καρδιὰ ἀγάπη, πίστη, ἐλπίδα,
ἔδωκες μίαν ἀχτίδα σου, ἀθέρα στὸ σπαθί μου
καὶ μοὖπες: Τώρα πέθανε γιὰ μέ, γιὰ τὴν πατρίδα!

Ἕτοιμος εἶμαι, Πλάστη μου! Λίγαις στιγμαὶς ἀκόμα
καὶ σβυῶνται τ᾿ ἄστρα σου γιὰ μέ. Γιὰ μὲ θὰ σκοτειδιάσῃ
τὤμορφο γλυκοχάραμα. Θὰ μοῦ κλειστῇ τὸ στόμα,
ποὺ ἐκελαδοῦσε στὰ βουνά, στὴ ρεματιά, στὴ βρύση.
θὰ μαραθοῦν τὰ πεῦκα μου...

Ὅλα τ᾿ ἀφίνω μὲ χαρά, χωρὶς ν᾿ ἀναστενάξω.
Καὶ τὤχω περηφάνειά μου, ποὺ ἐδιάλεξες ἐμένα
αὐτὴν τὴν ἔρμη τὴν πορειὰ μὲ τὸ κορμὶ νὰ φράξω.
Εὐχαριστῶ σε, Πλάστη μου! Δὲ θὰ χαθοῦν σπαρμένα
καὶ δὲ θὰ μείνουν ἄκαρπα τ᾿ ἄχαρα κόκκαλά μου.

Εὐλόγησε τηνε τὴ γῆ ὁποὺ θὰ μ᾿ ἀγκαλιάσῃ
καὶ στοίχειωσε κάθε κλωνὶ ἀπὸ τὰ χώματά μου,
νὰ γένῃ ἀδιάβατο βουνὸ τὸ μνῆμα τοῦ Θανάση.
Θέ μου! Ξημέρωσέ τηνε τὴν αὐριανὴ τὴ μέρα!...

Δυνάμωσέ μας, Πλάστη μου! Γιὰ ν᾿ ἀκουστῇ στὴ Δύση
πὼς δὲν ἀπονεκρώθηκε καὶ πὼς θ᾿ ἀνθοβολήσῃ
τώρα μὲ τὰ Μαγιάπριλα ἡ δουλωμένη χώρα.
Εὐλογημέν᾿ ἡ ὥρα!»

Πέμπτη 17 Μαρτίου 2016

Πτηνοτροφείο γίνεται σχολείο στην κατεστραμμένη Συρία.

Για περισσότερο από ένα χρόνο ένα πτηνοτροφείο στην περιοχή al-Tamanah στη Συρία έχει μετατραπεί από τους κατοίκους σε σχολείο. Η Συρία που μετράει έξι χρόνια πόλεμο με εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς και εκατομμύρια πρόσφυγες προσπαθεί να στηρίξει την εκπαίδευση των παιδιών.
Τα κατεστραμμένα όμως σχολεία δεν επιτρέπουν τη διδασκαλία των μαθητών, έτσι στην περιοχή al-Tamanah οι κάτοικοι πήραν ένα εγκαταλελειμμένο πτηνοτροφείο, διαμόρφωσαν το χώρο και φοιτούν σε αυτό εννέα τάξεις μαθητών.
Δείτε τις φωτογραφίες όπως αυτές δημοσιεύθηκαν στο aljazeera.com από τον Khalil Ashawi/Reuters
Οι μαθητές προσπαθούν να διακοσμήσουν τους τοίχους όσο μπορούν για να νιώθουν ότι ο χώρος τους είναι πράγματι σχολείο. Στην αυλή έχει στηθεί δίχτυ για να παίζουν βόλεϊ ενώ λόγω έλλειψης χώρου οι τάξεις κάνουν μάθημα με βάρδιες.
Επειδή οι αποστάσεις είναι μεγάλες, οι μαθητές μεταφέρονται με καρότσες για να πάνε στα σπίτια τους ενώ το πρώην πτηνοτροφείο ονομάστηκε "σχολείο της ελευθερίας"

Δευτέρα 14 Μαρτίου 2016

Μας ... έφυγε ο ζωγράφος Παναγιώτης Τέτσης.

Έφυγε την προηγούμενη εβδομάδα από την ζωή, σε ηλικία 91 ετών, ο Ακαδημαϊκός και ζωγράφος Παναγιώτης Τέτσης. Νοσηλευόταν στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός μετά από επιδείνωση της υγείας του το τελευταίο χρονικό διάστημα. Πρόκειται για βαρύτατη απώλεια καθώς θεωρείτο ένας από τους σπουδαιότερους ζωγράφους που διαμόρφωσαν την ελληνική μεταπολεμική ζωγραφική μαζί με τον Γιάννη Μόραλη. Με πλούσιο πνευματικό, καλλιτεχνικό και διδακτικό έργο, ύμνησε το ελληνικό φως και χρώμα. Εχει δωρίσει πάνω από 200 έργα στην Εθνική μας Πινακοθήκη.
default
Γεννήθηκε το 1925 και το 1940 παίρνει τα πρώτα μαθήματα ζωγραφικής, ενώ την ίδια χρονιά μαθητεύει  στον Πικιώνη και τον Χατζηκυριάκο - Γκίκα. Το 1943 σπουδάζει στο προπαρασκευαστικό τμήμα της "Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών" στην Αθήνα, κοντά στους Δ. Μπισκίνη και Π. Μαθιόπουλο. Ακολουθεί εισαγωγή του στα εργαστήρια της Σχολής, κοντά στον Κ. Παρθένη, απ' όπου αποφοίτησε το 1949. Μέλος της ομάδας Αρμός Α και αργότερα της ομάδας Αρμός Β, το 1951 διορίστηκε επιμελητής στην έδρα του ελεύθερου σχεδίου με καθηγητή τον Χατζηκυριάκο - Γκίκα στην Ανώτατη Σχολή Αρχιτεκτόνων του ΕΜΠ. Από το 1953 έως το 1956,  εγκαθίσταται στο Παρίσι, με υποτροφία του ΙΚΥ. Εκεί, στη Σχολή Καλών Τεχνών του Παρισιού διδάσκεται την τέχνη της χαλκογραφίας.
default

Από το 1958 έως το 1976 διδάσκει στο Ελεύθερο Σπουδαστήριο Καλών Τεχνών (γνωστή αργότερα ως "Σχολή Βακαλό"), ενώ παράλληλα (έως το 1962) διδάσκει ελεύθερο σχέδιο στη "Σχολή Σχεδιαστών του Αθηναϊκού Τεχνολογικού Ομίλου". Το 1958 το ελληνικό τμήμα της Διεθνούς Ενωσης Κριτικών Τέχνης τον εκλέγει μεταξύ Ελλήνων υποψηφίων, για το διεθνές βραβείο του Μουσείου Γκουνγκενχάιμ, όπου και εκτίθεται το έργο του. Συμμετείχε στην Μπιενάλε του Sao Paulo (1957) και στην Μπιενάλε της Αλεξάνδρειας (1959). Ακολουθεί (1962) το Βραβείο Κριτικών για το έργο "Το Ναυπηγείο", ενώ το 1970 ορίζεται εκπρόσωπος της Ελλάδας στην Μπιενάλε Βενετίας. Λόγω των ειδικών πολιτικών συνθηκών αρνείται τη συμμετοχή. Το 1976 ο Π. Τέτσης εκλέγεται καθηγητής στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών, στο Γ΄ Εργαστήριο Ζωγραφικής, όπου διδάσκει έως το 1991. Το 1989 η σύγκλητος τον εκλέγει πρύτανη του Ιδρύματος και το 1993 εκλέγεται ακαδημαϊκός. Είχε παρουσιάσει έργα του σε 90 ατομικές και σε πάρα πολλές θεματικές - ομαδικές εκθέσεις.


Πηγές:

Έτσι, για να χαμογελάσουμε ...


Κυριακή 13 Μαρτίου 2016

10 ελληνικές λέξεις που κάνουν καριέρα στο εξωτερικό.

Σαν ήμουν μαθητής της 2ας γυμνασίου, προκειμένου η φιλόλογος να μας πείσει για την σπουδαιότητα της ομηρικής γλώσσας, μάς ανέφερε τρία απλά παραδείγματα αγγλικών λέξεων που είχαν ελληνική ρίζα. Τρείς πασίγνωστες λέξεις, που το απαίδευτο ακόμη μυαλό μας, δεν θα μπορούσε να γνωρίζει. Οι λέξεις ειπώθηκαν, το μάθημα συνεχίστηκε, το κουδούνι ακούστηκε, πανζουρλισμός για το διάλειμμα και την μπαγιάτικη ξαναζεσταμένη τυρόπιτα του κυλικείου και το πεντάλεπτο που είχε χρειαστεί για να μας κάνει να εκτιμήσουμε λίγο παραπάνω τον Όμηρο, πέρασε στην σχολική λήθη, επιβεβλημένη από τα μαθήματα που ακολουθούσαν στο βασανιστικό επτάωρο σχολικό πρόγραμμα. Ίσως όχι εντελώς. Κατά καιρούς, η φωνή της καθηγήτριας και οι τρεiς λέξεις της, έκαναν σποραδικές εμφανίσεις, ειδικά την ώρα που ανοίγαμε ένοχα το λυσσάριο, όταν σκοντάφταμε σε ακατανόητες λέξεις μιάς πολύ μακρινής εποχής. Χαμένοι και εκνευρισμένοι μέσα στην δίνη των εξετάσεων, πανελληνίων ή ενδοσχολικών, το διακύβευμα παρέμενε πάντα το ίδιο· αν μια γλώσσα θεωρείται νεκρή, πώς μπορούν οι λέξεις της να είναι τόσο ζωντανές; Και όχι μόνο ζωντανές, αλλά να κάνουν και παγκόσμια καριέρα; Πριν μας απαντήσουν οι πιο ειδικοί επί του θέματος, ας δούμε εμείς δέκα λέξεις που έφυγαν απο την πατρική αγκαλιά και αναζήτησαν αλλού στέγη και θαρρώ πως τα κατάφεραν μια χαρά.
Turbo
Και ποιός δεν την ξέρει αυτήν την μικρή λεξούλα; Από τις ηλεκτρικές σκούπες μέχρι τα αγωνιστικά αυτοκίνητα, το turbo έχει χαρακτηρίσει την απόδοση πληθώρας συσκευών και κινητήρων.  Και όμως, προέρχεται απο την αρχαία ελληνική τύρβη που σημαίνει την κυκλική και ταραχώδη κίνηση. Εύκολα μπορεί να καταλάβει κανείς για ποιόν λόγο καθιερώθηκε στα αγγλικά. Επικουρικά, Τύρβη ήταν και μια τοπική θρησκευτική εορτή προς τιμή του Διονύσου που περιελάμβανε έναν διθυραμβικό χορό.
Yes
Και αγγλικά να μην γνωρίζει κάποιος, το “yes” σίγουρα το ξέρει. Αυτό που ίσως δεν γνωρίζει είναι ότι προέρχεται απο αρχαιοελληνικό μόριο γε που έχει μεγάλο σημασιολογικό εύρος, μέσα σε αυτό και το “βεβαίως”. Το γε δίνει έμφαση στην λέξη που συνοδεύει και το συναντάμε συχνότατα στην ελληνιστική περίοδο.
Sponsor
Γνωστότατη σε όλους μας, με μερικούς εξ’ ημών να θεωρούν ότι ο σπόνσορας πρόκειται για ελληνοποιημένη λέξη της αντίστοιχης αγγλικής. Δεν θα είχαν και εντελώς άδικο, αν η λέξη δεν προόερχοταν απο το ρήμα σπένδω και το ομμόριζο σπονδή που σημαίνουν “προσφέρω” και “προσφορά” αντίστοιχα. Αλήθεια, πόσες φορές δεν πέσαμε πάνω στην λέξη σπονδή στα μαθητικά μας χρόνια;
Pause
Λέξη που προέρχεται απο την ελληνική παῦσις και σημαίνει το “σταμάτημα”. Η αγγλική λέξη διατήρησε αρκετά την ηχητική απόδοση της αντίστοιχης ελληνικής.
Carat
Η μονάδα μέτρησης των πολύτιμων λίθων έχει πιθανότατα ελληνική καταγωγή, καθώς προέρχεται απο την λέξη κεράτιον που κυριολεκτικά σημαίνει το μικρό κέρατο παράλληλα όμως ήταν και η μονάδα μέτρησης για αντικείμενα μικρού βάρους (το 1/3 του οβολού). Αληθινό διαμάντι η ανακάλυψή της!
Kiss
Η ετυμολογική της ιστορία είναι μάλλον περιπετειώδης και οι γλωσσολόγοι ερίζουν για το κατά πόσο η αγγλική λέξη kiss προέρχεται από το αρχαιοελληνικό ρηματικό τύπο κυνέω (μελλ. κῦσω) που σημαίνει “φιλώ”. Χωρίς να θέλουμε να μπούμε σε ξένα χωράφια, υπάρχουν μελετητές που υποστηρίζουν ότι υπήρχε η κοινή ινδο-ευρωπαϊκή ρίζα Ku, την οποία οι λατινογενείς γλώσσες – και κατ’ επέταση η αγγλική – χρησιμοποίησαν ως βάση για τις δικές τους λέξεις. Η θεωρία στηρίζεται στο γεγονός ότι η σημασία του φιλιού ήταν πρωτεύουσας θρησκευτικής σημασίας στην λατρεία όλων των λαών, εξ’ ου και η κοινή ρίζα.
Disaster
Aς βάλουμε και την αστρολογία στο παιχνίδι των λέξων. Η αγγλική λέξη για την “καταστροφή” προέρχεται απο τον συνδυασμό των λέξεων dis (λατ.) και  ἀστήρ και έχει την έννοια της αναποδιάς που προέρχεται από την δυσμενή θέση ενός πλανήτη.
Ajax
Την ξέρετε, είτε είστε νοικοκύρης, είτε λάτρης του αγγλικού ποδοσφαίρου. Η λέξη προέρχεται απο την ελληνική Αἴᾱςτον μυθικό ήρωα του Τρωϊκού Πολέμου. Και αν μπορούμε να καταλάβουμε γιατί μια ποδοσφαιρική ομάδα πήρε το όνομά της απο έναν ήρωα, απορία προκαλεί η επιλογή του για να ονομαστεί ένα απορρυπαντικό.
Μarmalade
Με τόσο διάβασμα ίσως και να πεινάσατε οπότε, γιατί να μην βάλουμε στο άρθρο μας μια λαχταριστή λέξη; Η γνωστή σε όλους μας “μαρμελάδα”, έλκει την καταγωγή της απο το λατινικό “melimelum” το οποίο προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις μέλι και μῆλον  (δωρ. μᾶλον) που σημαίνει το “μήλο” αν και είχε ευρύτερη σημασία καθώς σήμαινε γενικά τα φρούτα, ειδικά τα εξωτικά. Το οξύ που χρησιμοποιήθηκε για την διατήρηση των φρούτων τον 18ο αιώνα προερχόταν απο άγουρα μήλα. Κάνατε την σύνδεση;
Mentor
Δεν θέλει μετάφραση στα ελληνικά, όλοι γνωρίζουμε την σημασία του μέντορα. Αυτό που ίσως δεν θυμόμαστε είναι ότι ο Μέντωρ ήταν φίλος του Οδυσσέα και σύμβουλος του Τηλέμαχου όπως διαβάζουμε στην “Οδύσσεια” του Ομήρου. Με αυτήν την σημασία, του σοφού ανθρώπου, κάνει πλέον διεθνή καριέρα.
Μπορεί και να τις ξέρατε, μπορεί και όχι. Ίσως διαφωνείτε καθώς τέτοιες λίστες δεν γίνονται αποδεκτές απο όλους, ίσως όμως και να συμφωνείτε. Όποια και να είναι η δική σας θέση, το ταξίδι της γλώσσας μέσα στον χρόνο και γύρω απο τον κόσμο είναι πάντα συναρπαστικό και μας μαθαίνει ότι οι γλώσσες δεν είναι απαραίτητο να… χωρίζουν τους λαούς.
Βοηθήματα:
Οnline Etymology Dictionary
Oxford University Press’s Academic Insights for the Thinking World
Oxford English-Greek Learner’s Dictionary
H.G. Liddell & R. Scott, Λεξικόν της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας
Cover photo: “Τoo Many Words” by Payana Dev

Διαβάστε όλο το άρθρο:http://www.thedailyowl.gr/10-greek-words/

Παρασκευή 11 Μαρτίου 2016

Φτιάξτε μόνοι σας τον χαρταετό για την Καθαρά Δευτέρα

Η Καθαρά Δευτέρα πλησιάζει και μικροί και μεγάλοι ετοιμάζονται για το αγαπημένο έθιμο του χαρταετού.
Εαν ο καιρός το επιτρέψει τότε ο ουρανός θα γεμίσει χρώματα από τους αμέτρητους χαρταετούς που θα σηκώσουν μικροί και μεγάλοι τιμώντας και τηρώντας πιστά το έθιμο.
Μάλιστα για όσους θέλουν να κερδίσουν τις εντυπώσεις μπορούν να μην αγοράσουν έναν έτοιμο χαρταετό, αλλά να φτιάξουν το δικό τους.
Ακολουθούν μερικές απλές οδηγίες για όσους έχουν διάθεση να ασχοληθούν και να φτιάξουν το δικό τους χαρταετό.
Τα υλικά που θα χρειαστείτε:
  • 3 ελαφρά πηχάκια από ξύλο, περίπου 80 εκατοστά το καθένα
  • Xαρτί ή πολύ λεπτό νάιλον
  • Γερό σπάγκο
  • Λεπτό σύρμα
  • Κολλητική ταινία
  • Χρωματιστά χαρτιά για την ουρά
Για την κατασκευή
  • Στα άκρα από κάθε πηχάκι κάνετε δυο μικρές εγκοπές.
  • Δένετε γερά μεταξύ τους τα τρία πηχάκια από την μέση με τον σπάγκο, και αφήνετε περίπου μισό μέτρο ακόμα να κρέμεται:
  • Στην άκρη από το ένα πηχάκι στερεώνετε γερά το σύρμα, και το περνάτε περιμετρικά γύρω από τον σκελετό του χαρταετού, κάνοντας μια στροφή με το σύρμα σε κάθε πηχάκι, εκεί που έχετε κάνει την εγκοπή.
  • Φροντίζετε όπως θα γυρίζετε το σύρμα, οι αποστάσεις μεταξύ των άκρων από τα πηχάκια να διατηρούνται σταθερές, έτσι ώστε στο τέλος να έχετε ένα κανονικό εξάγωνο.
  • Ακουμπάτε τον σκελετό πάνω στο χαρτί ή το πλαστικό, και το κόβετε γύρω - γύρω του, αφήνοντας ένα περιθώριο 3-5 εκατοστών:
Σε αυτό το σημείο, μπορείτε ν' αφήσετε την φαντασία σας ελεύθερη και να διακοσμήσετε την επιφάνεια του χαρτιού όπως σας αρέσει, έτσι ώστε να έχετε έναν μοναδικό χαρταετό. Μπορείτε να κολλήσετε διάφορα διακοσμητικά, ή να ζωγραφίσετε τη σημαία της αγαπημένης σας ομάδας, πρόσωπα, πεταλούδες, πουλιά και ζώα. Κατόπιν ξαναβάζετε τον σκελετό πάνω στο χαρτί ή το πλαστικό, γυρίζετε τα περιθώρια προς τα μέσα και τα κολλάτε με κολλητική ταινία. Σε δυο άκρα (β και γ) στερεώνετε σπάγκο, για να δέσετε στην μέση του την ουρά. Προσέχετε ώστε: αβ = αγ = γδ = βδ. Η ουρά πρέπει να είναι 3-4 φορές μακρύτερη από το μήκος του αετού, έτσι ώστε να έχει σταθερότητα όταν πετάει:
Την ουρά μπορείτε να την κατασκευάσετε από λωρίδες που θα έχετε κόψει από εφημερίδες ή χρωματιστά χαρτιά μεγέθους 20 Χ 20 εκατοστά, τα οποία δένετε στον σπάγκο σε απόσταση περίπου 15-20 εκατοστών το ένα από το άλλο. Στα αντίθετα άκρα από αυτά που δέσατε την ουρά, (ε και ζ), δένετε τα ζύγια. Εδώ πρέπει να προσέξετε ιδιαίτερα. Όλη η επιτυχία για το πέταγμα του αετού, βρίσκεται στα ζύγια του. Τα ζύγια, είναι δυο κομμάτια σπάγκος δεμένος στο άκρα ε και ζ, που το καθένα ενώνεται με τον σπάγκο που αφήσαμε να κρέμεται από το κέντρο του χαρταετού. Τα ζύγια πρέπει να σχηματίζουν ένα ισοσκελές τρίγωνο. Στο σημείο της ένωσης δένετε ένα γερό σπάγκο, την καλούμπα.
Πηγή: Φτιάξτε μόνοι σας τον χαρταετό για την Καθαρά Δευτέρα -Εύκολα και γρήγορα [εικόνες & βίντεο] | iefimerida.gr http://www.iefimerida.gr/news/255509/ftiaxte-monoi-sas-ton-hartaeto-gia-tin-kathara-deytera-eykola-kai-grigora-eikones-vinteo#ixzz42cUB7xaF

Τετάρτη 9 Μαρτίου 2016

Τσέχωφ "Ένας αριθμός" (τότε) - Μία γυναίκα κόντρα στον εργοδότη της (σήμερα)

Μία γυναίκα κόντρα στον εργοδότη της που της κλέβει τον μισθό. Η ιστορία της Μαρίας στη Νέα Υόρκη.


Η Μαρία Λιγκέρο ζει νόμιμα στις ΗΠΑ. Είναι μητέρα τεσσάρων παιδιών και προσπαθεί δουλεύοντας όπου και όποτε μπορεί -και συνήθως πολύ σκληρά. Δεν έχει σταθερή σχέση εργασίας με τους εργοδότες της αλλά απασχολείται, ανάλογα με τις ανάγκες που παρουσιάζονται, για συγκεκριμένες ημέρες (day worker) και αμείβεται αναλόγως.
Η ζωή της απέχει πολύ από το ιδανικό που σίγουρα ονειρευόταν αλλά καταφέρνει να τα βγάζει πέρα και σίγουρα δεν είναι από τις γυναίκες που παραιτούνται. Ούτε καν ότι θα πρέπει να έρθει αντιμέτωπη με τον εργοδότη της, που την κλέβει αφού αρνείται να την πληρώσει.
Σας θυμίζει κάτι; Στις ΗΠΑ η τακτική των εργοδοτών να μην καταβάλλουν μισθούς και εισφορές (wage theft), είναι ιδιαίτερα διαδεδομένη όπως και στην Ελλάδα της κρίσης, και μόνο το 2015 υπολογίζεται πως αυτή η καθαρή κλοπή σε βάρος των εργαζομένων ανέρχεται ακόμη και στα 50δισ. δολάρια!
«Εκείνος (σ.σ. ο εργοδότης) έκανε κανονικά τις πωλήσεις του και έπαιρνε επιταγές. Γιατί αρνείται να με πληρώσει; Με κοροϊδεύει. Μου έδινε επιταγές που ήταν ακάλυπτες», λέει η Μαρία στο βίντεο του Vox που δείτε και σίγουρα αυτή είναι επίσης ένα ερώτημα που μπορεί να έχετε βρεθεί και εσείς στη δυσάρεστη θέση να κάνετε στον εαυτό σας ή στους φίλους σας, αναζητώντας μια απάντηση που δύσκολα θα δοθεί.
Μέχρι εδώ οι ομοιότητες με καταστάσεις που ζούμε στην Ελλάδα της κρίσης είναι πολλές. Στη συνέχεια όμως θα διαπιστώσετε πως πέραν κάποιων ακόμη- όπως στις νομικές δυσκολίες διεκδίκησης των δεδουλευμένων- υπάρχουν και κάποιες διαφορές στην ιστορία της Μαρίας.
Βλέπετε στις ΗΠΑ έχει ξεκινήσει δειλά δειλά να δραστηριοποιείται μια οργάνωση- μη κρατική- που παρεμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις και προσπαθεί να βοηθήσει τα θύματα αυτής της κλοπής, δηλαδή τους εργαζόμενους.
Πρόκειται για το Workers Justice Project και ιδού τι συνέβη στην περίπτωση της Μαρίας η οποία απευθύνθηκε σε αυτούς.
Οι οφειλές προς το πρόσωπό της ήταν 600 δολάρια για 66 ώρες δουλειάς και αφορούσε την παρασκευή φαγητών για συγκεκριμένη εταιρεία. Επί δύο εβδομάδες το αφεντικό της δεν την είχε πληρώσει και έτσι ο Κάρλος Ρομέρο, εκ μέρους της οργάνωσης, ανέλαβε δράση. Πρώτα απέστειλε ένα mail στον εργοδότη και αφού δεν υπήρξε καμία αντίδραση, μετέβη μαζί με την Μαρία στις εγκαταστάσεις της επιχείρησης.
Όπως θα δείτε και στο βίντεο, δεν ήταν εκεί αλλά μετά από το τηλεφώνημα του Ρομέρο εμφανίστηκε. Ο Ρομέρο του εξήγησε πως ήρθε για να συζητήσουν το θέμα του μισθού για να πάρει την απάντηση «και που είναι το πρόβλημα;». Όπως θα δείτε η συζήτηση ήταν αδιέξοδη και ακολούθησα παραστάσεις διαμαρτυρίας έξω από την επιχείρηση με τον ίδιο μάλιστα μπροστά στην αστυνομία που εκλήθη στο σημείο να δηλώνει πως όντως χρωστάει αλλά και πως δεν αντιλαμβάνεται γιατί πρέπει να γίνεται τόση φασαρία.
Τελικά μερικές ημέρες μετά ο εργοδότης της, της κατέβαλλε τα χρήματα σε έναν λογαριασμό και η Μαρία γλύτωσε την χρονοβόρα δικαστική οδό, αφού τέτοιους είδους υποθέσεις απαιτείται πολύς χρόνος για να εκδικαστούν ενώ αν και ο νόμος προστατεύει πάντα τους εργαζόμενους, η δικαίωση μέσω της απόδοσης των οφειλόμενων απαιτεί συνήθως και άλλες νομικές ενέργειες όπως πχ η προβολή αξιώσεων επί περιουσιακών στοιχείων του εργοδότη.